Min of meer 'gedwongen' 100 kilometers op de autowegen en snelwegen. Volle straten in de randstad.
De heilige koe doet rare dingen met de mens.
De heilige koe doet rare dingen met de mens.
Op een overvolle oprit naar de meer dan brede A2 begon de dag opvallend agressief.
Volgepakt, opeengestouwd, wachtend voor het rode verkeerslicht.
Een felle toeter, plank gas, een onwaarschijnlijke inhaalmanoeuvre over de invoegstrook. De man moet een slechte nacht gehad hebben.
De a27, de rit naar huis. Weer de donkere en volle wegen.
Een auto in mijn achterspiegel naderend ziet dat er een klein gaatje rechts van mij is. Een prachtig spel om mij rechts in te halen, een verwijtende blik toe te werpen en voor mij langs te duiken.
We rijden met z'n allen zo'n 50 in het uur, haast heeft geen enkele zin, voor deze mevrouw blijkbaar wel. Het zal wel een rottige werkdag zijn geweest.
De a12, de rit naar A'dam. Een nette 100 in het uur op de 6 baanssnelweg.
Vier lege banen naast mij en eentje rechts van mij.
En weer iemand met een 'bad-day', slingerend van baan 1 naar 3 komt hij naast me rijden. Drie lege banen naast hem en 1 inderdaad ook leeg, naast mij.
Hij blijft even naast mij rijden om met veel handgebaar mij op te voeden... naar rechts!
Hij had gelijk, ik zat te lang in gedachten verzonken en hield zo maar deze drie meter snelweg hinderlijk bezet.
Het is een fijne gedachte dat de mens zich zo lekker kan afreageren in het verkeer in zijn eigen heilige koe.
Woensdag 9 januari: morgen weer met de trein.
Volgepakt, opeengestouwd, wachtend voor het rode verkeerslicht.
Een felle toeter, plank gas, een onwaarschijnlijke inhaalmanoeuvre over de invoegstrook. De man moet een slechte nacht gehad hebben.
De a27, de rit naar huis. Weer de donkere en volle wegen.
Een auto in mijn achterspiegel naderend ziet dat er een klein gaatje rechts van mij is. Een prachtig spel om mij rechts in te halen, een verwijtende blik toe te werpen en voor mij langs te duiken.
We rijden met z'n allen zo'n 50 in het uur, haast heeft geen enkele zin, voor deze mevrouw blijkbaar wel. Het zal wel een rottige werkdag zijn geweest.
De a12, de rit naar A'dam. Een nette 100 in het uur op de 6 baanssnelweg.
Vier lege banen naast mij en eentje rechts van mij.
En weer iemand met een 'bad-day', slingerend van baan 1 naar 3 komt hij naast me rijden. Drie lege banen naast hem en 1 inderdaad ook leeg, naast mij.
Hij blijft even naast mij rijden om met veel handgebaar mij op te voeden... naar rechts!
Hij had gelijk, ik zat te lang in gedachten verzonken en hield zo maar deze drie meter snelweg hinderlijk bezet.
Het is een fijne gedachte dat de mens zich zo lekker kan afreageren in het verkeer in zijn eigen heilige koe.
Woensdag 9 januari: morgen weer met de trein.