M:'Dat kan niet, u moet daarvoor een afspraak maken, gaat minstens twee weken duren'.
L:'Dat kan niet, dan ben ik al geremigreerd'.
M:'Ik zal kijken........................u kunt over 15 minuten terecht'.
Blijkbaar is deze 15 minuten van rust in het kantoor ingecalculeerd. De wachtkamer blijft leeg, de 4 afspreekbalies idem.
Het biedt ons de gelegenheid om even een boodschap te doen.
M:'Ah, daar zijn jullie, loop maar door naar balie 1'.
Inderdaad, een lege wachtruimte, geen verandering.
De vier dames zijn wel druk, met elkaar over het diner, de was en andere belangrijke zaken en kijken verschrikt op.
Balie 1: 'eh..nee hoor u mag niet zo maar doorlopen, u moet plaatsnemen in de wachtruimte'.
L: 'Maar de mevrouw..'
Balie 1: 'nee, plaatsnemen'.
We nemen plaats in de wachtruimte. Luisteren en kijken naar de dames en hun dialoog over huishoudelijke zaken. De mevrouw aan de entreedesk kijkt wat bedremmeld.
Ah.. ons nummertje, nu bij balie 2.
L: 'Dag mevrouw, ons nummer staat op het scherm, bij balie 2'.
Balie 2: 'Dat kan niet, eh.. nee hoor, dat kan niet'.
Balie 1, (kijkt om het hoekje): 'eh ja.. het staat er echt'.
Balie 2: 'Wat komt u doen?'
Exact 65 seconden later is de handeling verricht.
Stomverbaasd staan we buiten.